Ένα από τα κύρια προβληματικά χαρακτηριστικά της γήρανσης του προσώπου, όπως καταγράφηκαν από προσωπομετρικές αναλύσεις, είναι η χαλάρωση του μετωπιαίου μυός με εμφανή σχηματισμό ρυτίδων και αλλαγή του τόξου (πτώση) των υπερόφρυων (των φρυδιών).

Η επεμβαση αυτή αποσκοπει στην βελτιωση της εικονας του ανω τριτημοριου του προσωπου, δηλαδη την περιοχη από τα φρυδια μεχρι την αρχη του τριχωτου. Περιλαμβανει δηλαδη κατά κύριο λόγο το μέτωπο.  Τα τελευταια χρονια η επεμβαση αυτή λογω της εμφανισης διαφορων μη επεμβατικων τεχνικων που εφαρμοζονται στην περιοχη εχει αποκτησει πολύ συγκεκριμενες ενδειξεις και εφαρμοζεται πολύ σπανιοτερα. Σε περιπτωσεις εντονης πτωσης των φρυδιων και ρυτιδωσης του μετωπου όμως, παραμενει ένα από τα σημαντικοτερα εργαλεια στα χερια ενός πλαστικου χειρουργου.

Η επεμβαση μπορει να γινει ειτε με την ανοικτη ειτε με την ενδοσκοπικη μεθοδο.

 Στην πρωτη μεθοδο γινεται μια στεφανιαια τομη μεσα στο τριχωτο της κεφαλης, περιπου από το ένα αυτι μεχρι το άλλο. Μεσα από αυτην την τομη μπορουμε να απελευθερωσουμε τους ιστους και να ανορθωσουμε τη θεση των φρυδιων, να διορθωσουμε τις ρυτιδες του μετωπου αλλα και του μεσοφρυου. Μαλιστα οι ρυτιδες στο μεσοφρυο απαλυνονται δια παντος καθως επεμβαινουμε χειρουργικα στους μυες που τις δημιουργουν.

Στην ενδοσκοπικη μεθοδο, η οποια είναι και η κυρια μεθοδος που εφαρμόζεται σημερα, χρησιμοποιουνται 3 πολύ  μικρες τομες σε συγκεκριμενα σημεια του τριχωτου στο κεφαλι και με τη βοηθεια μιας ειδικης μικροκαμερας (ενδοσκοπιο) γινονται οι ιδιες ενεργειες με προηγουμενως. Αυτό επιτρεπει την σαφως γρηγοροτερη επουλωση και την ταχυτερη επιστροφη στην καθημερινοτητα.